Pagina's

maandag 5 maart 2012

Van vuilnisbak naar brocante

Het is voorjaar, de puntjes van de tulpenbollen die voorzichtig boven de grond uit komen kijken, de vogels zingen een ander lied. Ook mensen vangen deze signalen op en worden aangezet tot de voorjaars-schoonmaak. Zo kwam het dat wij deze eerste zondag van Maart nuttig hebben besteed door de zolder van ons oude schuurtje op te ruimen. Niet te geloven wat een mens kan verzamelen in de loop der jaren. Na enkele uren werd de vloer van het schuurtje (en helaas ook de houtworm) zichtbaar. Die vloer zagen we voor het eerst in 13 jaren want zo lang wonen wij hier en sindsdien is er op de zolder gestapelt en aangestampt. We maakten een selectie, één stapel voor de vuilnis (grof vuil welteverstaan) één stapel met nog bruikbare materialen die we mee naar Frankrijk kunnen nemen (vooral speelgoed en bouwmaterialen) en wat overbleef was een klein stapeltje met dingen die ons dierbaar zijn, waardevol of niet maar die het bewaren al die jaren waard zijn geweest. Pijnlijke conclusie dat dit het kleinste stapeltje was, maar toch leuk om die dingetjes weer even in handen te hebben, schoon te maken en vervolgens weer op te bergen.

Wat zouden de Fransen vinden van ons kleine dierbare stapeltje? Zou het onder de categorie poubelle of brocante behoren? Daar waar de Fransen met gemak afstand doen van hun oude spulletjes weten de slimme handelaren dit met veel winst te verkopen aan buitenlanders. Het bord langs de weg, "Brocante!" heeft een magische aantrekkingskracht op toeristen. Als ik het erf van een gemiddelde Franse boerderij bekijk is voor de gemiddelde Fransman opruimen en weggooien aan de orde als het écht in de weg begint te liggen, en dat is niet al te snel. Des te leuker en ouder zijn de spullen die  uiteindelijk op een brocante te vinden zijn. Zo waren wij eens aan het kamperen in de Ardeche en kwamen op een middag op een markt met brocante. Prachtige spulletjes waar we hebberig om heen snuffelden (chiner heet dat op zn Frans) Onze zoon van 2 jaar zag een kinder-tractor mét aanhangertje en was er niet meer bij weg te krijgen. Dat was een leuk ding voor op de camping, daar zou hij zich de komende weken goed mee kunnen vermaken zo dachten wij. Het was natuurlijk ook nog eens een koopje, net als de grote tinnen wastobbe met wasbord. Die konden we voor dat geld ook niet laten staan. Allemaal heel leuk tot het moment kwam dat de vakantie ten einde kwam. Het afscheid nemen van de tractor en aanhanger leverde hartverscheurende taferelen op, met als resultaat dat onze Volkswagen Golf tot de laatste millimeter volgepakt was en we naast de tent en kampeeruitrusting mét tractor, aanhanger, wastobbe en wasbord naar Nederland vertrokken.